نقش جهت گیری اجتماعی بر رفتار اخلاقی با توجه به نقش میانجی معنویت

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش جهت­گیری اجتماعی بر رفتار اخلاقی با توجه به نقش میانجی معنویت انجام شده است. روش: در این راستا، 407 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ­ای چند مرحله ­ای انتخاب شدند. جهت جمع ­آوری داده ­ها از پرسشنامه ­های رفتار اخلاقی لوزیر (1993)، جهت­ گیری اجتماعی هاریسون (2001) و پرسشنامه محقق ساخته در زمینه معنویت مبتنی برنظریه معنویت و عقلانیت ملکیان (1386) استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که با افزایش جهت­ گیری اجتماعی و معنویت بر میزان رفتار اخلاقی افزوده می­ شود از سویی، با افزایش جهت­ گیری اجتماعی بر میزان معنویت نیز افزوده می­ شود. یافته­ های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که، جهت­ گیری اجتماعی به ­صورت مستقیم بر رفتار اخلاقی تأثیر می­ گذارد و یا این تأثیرگذاری به ­صورت غیرمستقیم با میانجی­گری معنویت صورت می­ گیرد. از طرفی، داده­ های حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که، مؤلفه ­های معنویت و جهت­ گیری اجتماعی می­ توانند به­ صورت ترکیبی بخشی از تغییرات رفتار اخلاقی را پیش­ بینی کنند.       نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که در شکل­ گیری عمل اخلاقی عوامل عدیده­ای نقش دارند که در این راستا می ­توان به جهت­ گیری اجتماعی و معنویت اشاره نمود. در این خصوص، اخلاق در متن اجتماع شکل می­ گیرد و تجارب معنوی فرد در رهگذر روابط بین فردی، موجب تجلی رفتار بر مبنای خصایل اخلاقی م ی­شود.